طبق گفته ها در سال های گذشته جبیرها به جزیره هرمز انتقال داده شدن.
یکی از انواع آهوی بومی شبه قاره هند و ایران است. در گذشته این حیوان یکی از انواع غزال گرمسیری پنداشته می‌شد اما مطالعات ژنتیکی جدید جدایی این دو جانور را مشخص کرده‌است.
این حیوان در کشورهای هندوستان، پاکستان، افغانستان و ایران دیده شده‌است و بیشتر در مناطق بیابانی و گرم زندگی می‌کند.
این جانور شباهت زیادی به آهو یا غزال گواتردار ایرانی دارد.
مهم‌ترین تفاوت‌های آن با آهو این است که‌اندازه‌ای کوچک‌تر و بدن ظریف‌تر و لاغرتر دارد. هر دو جنس نر و ماده شاخ دارند در حالیکه در آهو فقط جنس نر شاخ دارد.
گوش‌ها و دم آن معمولاً از آهو بلندتر است. ماده‌ها دارای شاخ‌های نازک و بلند هستند، شاخ جبیرهای نر قوس زیادی به خارج ندارد و قدری موازی به نظر می‌رسد.
حیوان پرطاقتی است و شرایط مناطق کویری را به خوبی تحمل می‌کند. به آب کمی نیاز دارد و آب مورد نیاز خود را از گیاهان تأمین می‌کند.
مثل آهو تشکیل گله‌های بزرگ نمی‌دهد. به شدت انسان‌گریز بوده و در مناطق خشکتر زندگی می‌کند و از نظر رنگ هم شبیه آهوست.
جبیر جزء حیوانات تیزرو محسوب می‌شود و با سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت می‌تواند بدود، البته دویدن جبیر بدون پرش صورت می‌گیرد.
